من ازمردن نمی ترسم،هراس از زندگی دارم

که هر روزش مثه دیروز،از این تکرار بیزارم

من از مردن نمی ترسم،که هر چی باشه یکباره

هراس از زندگی دارم،که دردش پر ز تکراره

اگه زندگی همینه،آره من عاشق مرگم

می خوام از شاخه بیفته،دونه آخر برگم

زندگی مثه یه داسه،آدما مثل درختن

ظریفاشون زود میمیرن،دیرتراونا که سختن

این دیگه دست آدم نیست،زورکی میاد به دنیا

به خودش میاد می بینه،افتاده تو قعر دریا

کسی از ما نمی پرسه،دنیا اومدن به زوره

یکی سالمه ،یکی نه،یکی افلیج، یکی کوره

به خودش میاد یه وقت که،واسه برگشت خیلی دیره

می کنه جون روزی صد بار،روزی صد دفعه می میره

من که میدانم به دنیا اعتباری نیست نیست

بین مرگ و آدمی قول و قراری نیست نیست

من که میدانم اجل نا خوانده و بیداد گر

سر زده می آید و راه فراری نیست نیست

پس چرا کسی را دوست نداشته نباشم

دلم پیشته... گل من می دونی؟ بگو تا ابد پیش من می مونی

تمام عاشقی من فدای چشمت باد

                                                  نگاه آن شب تو باز کار دستم داد

چنان غریب از این کوچه ها گذر کردی

                                                 که شرح رفتن تو سالهاست مانده به یاد

هزار بار مرا کشتی مگر آن شب

                                               نگاه من به نگاه تو چند بار افتاد؟؟؟

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم

وقت پرپر شدنش، سوزو نوایی نکنیم

پر پروانه شکستن،هنر انسان نیست

گر شکستیم ز غفلت،من و مایی نکنیم

یادمان باشد ، سر سجاده عشق

جز برای دل محبوب، دعایی نکنیم

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم 

توی غربت چشات چیزیه که نمی خوام بدونم

چون برق چشاتو دوست دارم

ان نگاهاتو دوست دارم

لحظه لحظه هاتو دوست دارم

درد دلاتو دوست دارم

تموم قصه هاتو دوست دارم

عطر نفساتو دوست دارم

اواز صدا تو دوست دارم

این منم با تموم وجود

میگم به خدا دوست دارم

به شانه هایم زدی
که تنهای ام را تکانده باشی
به چه دلخوش کرده ای؟
تکاندن برف از شانه های آدم برفی؟

عشق با غرور زیباست

          ولی اگر عشق را به قیمت فرو ریختن دیوار غرور گدایی کنی ...

            آن وقت است که دیگر عشق نیست ...

              صدقه است