سلام ای یاس سفید که رنگت عشق پاک را یادم می اندازد...
تو یاد تنهایی را در دل من زنده می کنی
تنهایی منم مثل تو تنهایی گناه نیست نه به خدا گناه نیست تنهایی...
تنهایی کلمه ای است که م آن را دوست دارم چون به آن عادت کردم
نمی دونم میفهمی یا نه حتما می فهمی چون تنهایی و کسی که تنهاست
بیشتر عذاب می بیند غم هم خونه ی اوست هم خانه ی من هست!!!
من به گریه کردن هم عادت کردم ...!!!

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی
بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری

 *************    

وقتی معلم پرسید عشق چند بخشه؟زود دستمو بالا بردم
گفتم یک بخش.اما از وقتی تورو شناختم فهمیدم عشق3
بخشه:1دیدنه تو...2شوقه با تو بودن...واندوهه بی تو بودن

 من تو این دنیا 3تا دوست دارم...
1خورشید2ماه3تو
اولی رو واسه خودم
دومی رو واسه شبام
ولی تورو واسه تک تک لحظه هام

نشانی از تو ندارم،اما نشانی ام را برای

تومی نویسم:درعصرهای انتظاربه حوالی بی کسی ام

 قدم بگذار،خیابان غربت راپیدا کن وارد کوچه

 پس کوچه های تنهایی شو،کلبه ی غریبی ام را

 پیدا کن کنار بید مجنون خزان زده و کنار

مرداب آرزوهای رنگی ام،در کلبه را باز کن

 به سراغ بغض خیس پنجره برو حریر غمش را کنار

 بزن،مراخواهی دید بابغضی کویری که غرق در

 عصاره ی انتظار پشت دیوار دردهایم نشسته ام

برای شکستن من یه اخم کافیه ...

 نیازی به فریادت نیست واسه اشک ریختنم

 سکوت تو کافیه ... نیازی به قهر نیست

 برای مردنم حرف رفتنت کافیه ...

 نیازی به انجامش نیست  نمی خوام بین منو بین

 دلش جنگ بشه نمی خوام عشقی که اون نداره

 کم رنگ بشه من فقط یه چیزی از خدا می خوام

 واسه یک بارم شده دلش برام تنگ بشه ...

شرمنده که دیر آپ کردم آخه

درگیر امتحاناتم بودم

معبودم سکوتم را از صدای تنهاییم بدان ...

 نمیخوانم و نمیگویم چون درونم هیچ بوده

 و تو آمدی برایم قصه هایی از عشق سراییدی

 و به من قصه باران آموختی میدانی قصه باران

 قصه شستن غمهاست و درون انسانها پر از غم

و تنهایی است ونگاهم به باران تو افتاد و

 ناگهان تمام تنهاییم را فراموش کردم و

به تو و داشتن تو میبالم تنهاتر از یک برگ

 با باد شادیها محجورم درآبهای سرور آور

 تابستان آرام میرانم...

شیشه ای می شکند ... یک نفر می پرسد...چرا شیشه شکست؟ مادری می گوید...شاید این رفع بلاست یک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد، شیشه ی پنجره را زود شکست. کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرورشکست، عابری خنده کنان می آمد... تکه ای از آن را بر می داشت... مرحمی بر دل تنگم می شد... اما امشب دیدم... هیچ کس هیچ نگفت، قصه ام را نشنید... از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است...

تقدیم به همه دوستان 

بی تو دنیا چه غم انگیزه برام

لحظه های غروب پاییزه برام

تمام دنیا که مال من باشه

بی تو مشتی خاک نا چیزه برام

..............

اونکه یه روزگاری، عشقم و ایمونم بود

اونکه فقط نگاهش، دردم و درمونم بود
امّا حالا میبینم، که آفت جونم بود

یه عمر در انتظارش، به گوشه ای نشستم

از همه دل بریدم، از همه کس گسستم
دل به غریبه ها بست، نمک نداره دستم

                                              من بر روی فاسدان پست هرگز نمیخندم

                                                                                     اگر قهری بود باقی به هیچکس دل نمیبندم

                                                گل حسرت نزن بر رویت زرد میگردد                 

                                                                                    خجالت میکشد مردی که با نامرد میگردد
                                                                                               

 **************                                                                                          

 گمان میکردم دوستی همچون سروی سرسبز چار فصلش همه آراستگی ست من چه میدانستم هیبت باد زمستانی هست
 من چه میدانستم سبزه می پژمرداز بی آبی سبزه یخ میزنداز سردی دی من چه میدانستم دل هر کس دل نیست قلبها؛

 ز آهن وسنگ قلبها؛بی خبر از عاطفه اند

عشق یعنی درد یعنی گم شدن پیدا شدن

ساکن غربت شدن صد عقده در دل وا شدن

عشق یعنی جمع دل تقسیم خوبیها سپس

در آنطرفتر در دو راهییها ز هم منها شدن

عشق یعنی رقص با آتش سرا پا سوختن

ساختن در هم شکستن پیش گل رسوا شدن

عشق یعنی تا بینهایت سوختن لب دوختن

تا به خاکستر شدن ماندن سپس شیدا شدن

عشق یعنی نزد خود باران شدن در یک سکوت

صبر کردن تا اقاقیها ی شب دانا شدن

عشق یعنی اوج یک تیراژ غم تالیف دل

در نهایت قیمتی با یک تومن سودا شدن

                                    عشق یعنی وا شدن همسایه با گلها شدن

دوستت دارم...

به نام انکه بر بام دلم غرور افسانه ها را شکست

و نامش بر لب خسته من قدرت فریاد می دهد

عزیزم آنگاه که تو را دیدم نگاهم پرنده مهاجری شد که در آسمان عشق تو به

پرواز در آمد

آنگاه بود که فهمیدم نفس خاطره هایم تنها به خاطر تو به تپش در می

آیــــــــــــــــــــــــــد

و این را بدان که اگر پرندگان پرواز را فراموش کنند و اگر قلبها عاطفه را از

یاد برنــــــــــــــــــد

و اگر ابرهاگریستن را فراموش کنند من هرگز تو را فراموش نخواهم کرد

دوستت دارم حتی اگر قرار باشد شبی پابه پای دلم تمام پس کوچه های شهر را زیر

باران قدم بزنم

                                   دوستدار طلوع شادیها و غروب غمهایت

 بال سنگین سفر  میشکند
 وای ملال انگیز است
 هیچ کس منتظر دیدن ما نیست،  بیا برگردیم 

عشق من عاشقم باش. که تن به شب نبازم
 با غربت من بساز .تا با خودم  بسازم

ز کویت رفتم و الماس طاقت برشکستم

                                بروبا یارخو بنشین که من بارسفر بستم

که بعد از رفتنم جانا هزار افسوس خواهی خرد

                                فلانی یار خوبی بود ومن قدرش ندانستم

از بس که آسمان دلم ابریست
 تمام خاطراتم نمناک شده  است
 نمی دانم چرا؟
 دریا را هم  که دیدم به یاد تو افتادم
 روی ماسه های ساحل نوشتم
اگر طاقت شنیدن داری
 من شهامت  گفتن دارم
 دوباره به دریا نگاه کردم
باز برگشتم این بار روی ماسه ها نوشتم
 دوست دارم

تقدیم به همه عزیزانم

سلام بچه ها ببخشید من چند وقت نبودم داش علیرضا تا الان زحمت اپ میکشید.

من مریض بودم نتونستم اپ کنم.

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم
بد آهنگ است
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم
آسمان در هر کجا
آیا همین رنگ است؟