وقتی فهمید می خوامش خندید و رفت
التماس را توی چشمام دید و رفت
با همه خوبیهام بی وفا
رنگ غم به زندگیم پاشید و رفت
دیگه دل از همه دنیا سرده
کی میگه گریه دوای درده
بعد از اون چشم من دیگه خواب نداره
بس که گریه کردم چشام آب نداره
هر چی من بگم باز تمومی نداره
از غم و غصه هام
که حساب نداره
چه کنم ای خدا با دل شکسته
چه کنم با دلی که ز خون نشسته
میدونست مهرشو با جونم خریدم

مرداب تنها بود و من تنها تر...مرداب آرام بود و من هم در آرامش‎ ‎به او‎ نظاره میکردم مرداب ساکت بود و مرا نیز سکوت فراگرفته بود مرداب‎ را‎ ‎دوست دارم او بزرگ است آرام است ولی غمگین و دل پر دردی دارد‎ . حتی تکان هم نمی‎ ‎خورد که اگر تکان بخورد وآرامشش به هم بخورد‎ دیگر مرداب نیست! با همه اینها‎ ‎ناگهان از او بدم آمد متنفر شدم چون از‎ بی تحرکی و بی تعصبی او را لجن فرا‎ ‎گرفته... مرداب تنها بود و من‎ تنها تر... یادتان باشد مرداب نمانید