مرا عجز و تو را بیداد دادند به هر کس هر چه باید دادند
برهمن را وفا تعلیم دادند صنم را بی وفایی یاد دادند
گران کردند گوش گل پس آنکه به بلبل فرصت فریاد دادند
زندگی جز قماری بیش نیست ***شادی و غم هر دو را خود ساختیم
گر به شادی بگذرد ما برده ایم*** گر شود طی دوره غم باختیم