کاش با مهربونيمون غصه هارو کم بکنيم رشته هاي عشقو تا هميشه محکم بکنيم کاش بشينيم پاي صحبت اونا که بيکسن اگه درد دل کنن به آرزوشون ميرسن کاش تو عصري که همش سنگيه و آهنيه بگيم از چيزايي که خوبه ولي رفتنيه کاش هنوز دير نشده قدر همو خوب بدونيم نکنه دير بشه تا ابد پشيمون بمونيم کاش که اين جمله هيچ موقع ز يادمون نره (آدمي چه خوب باشه چه بد باشه مسافره)

زيبا نوشتي شعر جالبي بود

منم مي خوام آپ كنم به من سر بزن